PERFECTISSIMATUS

PERFECTISSIMATUS

nomen olim dignitatis non mediocris, cuius meminêre Imperatores in l. 1. Cod. de nat. lib. l. 11. Cod. de quoest. dicebantur autem Perfectissimi, qui iudiciô Principis vel ad praesidatum provinciarum quarundam vel ad aliam administrationem, promoti fuissent. Cuiusmodi erant, Praeses Arabiae

l. 4. C. Theod. de poen. et Dalmatiae a Mariano et Magister census 30. C. de Episc. et cler. et Primicerii Scrinorium, l. 7. C. de Pal. sacr. largit. l. 7. C. Theod. de privil. eorum qui sacr. Pal. mil. et olim Duces, auctores Marcellinô l. 21. Cuiacius ad L. de Perfectissima dignit. Non enim omnes provinciarum Praesides Clariffimi fuêre, sed et Perfectissimi quidam, proutprovinciae dignitas exigebat. Alciatus ex vetustissimis monumentis putat, Tarraconensis tantum Hispaniae ac Norici Praesides, fuisse Perfectissimos, quod duabus literis designatum V. P. Sed et Livyae proconsuli hunc titulum tribui consuevisse, docet Ioh. Calvin. Lexic. Iurid. ex augustin, Ep. 68. Graece Διασημότατος hic titulus honorarius dicitur, in Gloss. graco Lat. et apud Eusebium l. 10. c. 6. Vide qui de eo copiose egerunt, Pancirollum ad Not. Imp. l. 1. c. 3. Cuiacium, Valesium ad Ammianum, Iac. Gotofredum ad Cod. Theod. l. 1. tit. 37. et Iustinian, l. 12. tit. 32,. etc.